Settlen in South Africa

Hello :)

Nu ik hier alweer twaalf dagen ben, kom je er pas echt achter hoe snel de tijd kan gaan. Wel tof om te zien! Ook mooi dat ik dit nu zo kan schrijven, want het eerste weekend hier op Amangwe Village was wel even wennen. Wennen aan het non-stop Engels spreken, aan het huisje dat ik helemaal voor mezelf heb (Newton-meiden; ik ben blij dat Tony de huiskabouter mee is), aan mijn witte huid, aan de geluiden buiten, aan het bad zonder douchekop (het blijft een uitdaging om mijn haar steeds gewassen te krijgen), aan de tijd die soms niet even snel ging en aan nog wel meer dingen. De eerste zaterdag en zondag heb ik uitgebreid kennis mogen maken met de kinderen die hier ook op het terrein wonen. Hide-and-seek gespeeld, kaartspelletjes gedaan, zinnetjes isiZulu geprobeerd te leren, een jongen geholpen met z’n natuurkundehuiswerk (haha, nooit gedacht dat ik zulke dingen nog eens uit zou leggen: leuk), enzovoort. Zondag zou ik met Amose meegaan naar zijn kerk, maar dat ging uiteindelijk niet meer door. Hij zou proberen te regelen of ik het volgende weekend naar een kerk in Richardsbay zou kunnen. Maar verder heb ik vooral heel veel gelezen dat eerste weekend.
Ik slaap hier trouwens super veel. Omdat het rond 18:15 uur pikdonker buiten is, kwam het de eerste week vaak voor dat ik rond 21:00 uur gewoon al sliep. En m’n bedje ligt dus ook lekker. Wel word ik vaak ’s nachts minimaal nog een keer even wakker en anders wordt ik wel gewekt door of de haan buiten of de kinderen die naar de crèche gaan.

Vorige week maandag was het zover: het weekend was over haha. Ik mocht naar kantoor. Daarnaast had ik ook mijn eerste officiële gesprek met Erna, zij is dus de manager van Amangwe Village. Ze heeft me helemaal bijgepraat over het ontstaan van Amangwe Village, over de missie van deze NGO, over de verschillende projecten die door de jaren zijn opgezet en over de dingen waarvan ze hoopt dat ik me mee bezig wil gaan houden. Amangwe Village is een ‘community based project’ dat zich op een holistische manier inzet om bij te dragen aan de preventie van HIV/AIDS en deze ziekte te ‘managen’. Dit doen ze door zich te richten op weeskinderen en andere kwetsbare kinderen en verder door hulp, educatie en trainingen aan te bieden aan de ‘community’.
Voor de weeskinderen en andere kwetsbare kinderen (the Orphans and Vulnerable Children (OVC’s)) zijn er de volgende projecten: de ‘Amangwe Village crèche’ (voor kinderen van 3-6 jaar), de ‘Toy Library’ (waar 50 crèches uit de omgeving speelgoed kunnen lenen om ‘hun’ kinderen te helpen in hun ontwikkeling en daarnaast maandelijks een training te krijgen over diverse onderwerpen zoals HIV/AIDS, voedsel, hygiëne, enzovoort) en het ‘Foster Care Program’ (hierbij worden weeskinderen onder begeleiding van social workers in pleeggezinnen geplaatst).
Wat betreft de hulp, educatie en trainingen voor de community zijn er de volgende projecten, namelijk de ‘Self Help Groups’ (waar vrouwen in een groep van 20 leren om onafhankelijk projecten op te zetten die voor inkomsten kunnen zorgen), de ‘Home Based Care’ (hiermee wordt primaire zorg aangeboden aan patiënten en hun families; de Home Based Care-givers voorzien de mensen van kennis en hulp bij HIV/AIDS en ze helpen ze bij het verkrijgen van de juiste identificatiepapieren en andere documenten waarmee subsidie aangevraagd kan worden) en de ‘Organic Food Garden’ (de doelstelling van dit project is om armoede en ondervoeding tegen te gaan door mensen vaardigheden te leren hoe ze groenten het beste kunnen verbouwen).

Voor mijn stage zal ik in ieder geval met elk van deze projecten meelopen en meehelpen. Mijn onderzoek zal zich gaan richten op de Amangwe Village crèche. Hier gaan de preschool kinderen dus elke dag naar toe. Naast dat de kinderen worden gestimuleerd in hun ontwikkeling door educatie krijgen ze ook elke dag maaltijden. Dit voedingsschema van Amangwe Village is gezond: het is gevarieerd, de porties zijn groot genoeg én het bevat veel groente en fruit. Amangwe Village is zich erg bewust van het belang hiervan. Zeker voor jonge kinderen in de bloei van hun ontwikkeling is een gezond en gevarieerd dieet erg belangrijk. Daarnaast draagt een gezonde voeding bij aan een sterk immuunsysteem, wat belangrijk is in een omgeving met zoveel ziektes en risico’s. Het punt is nu dat de kinderen thuis niet altijd even gevarieerd eten aangeboden krijgen. Vaak bestaat het uit zogenaamd ‘staple food’, zoals aardappelen, pap, maïs, vlees en indien beschikbaar standaardgroenten (datgene dat er op dat moment in de tuin groeit of waar geld voor is). Soms weigeren kinderen dan het eten op de crèche te eten of moeten ze er zelfs van overgeven, waarschijnlijk dus om de simpele reden dat ze het niet gewent zijn. Ik ga onderzoeken wat de verschillende perspectieven op gezond voedsel zijn; vanuit het perspectief van de medewerkers van Amangwe Village, vanuit het perspectief van de crèches hier in de omgeving en vanuit de perspectieven van de families van de kinderen. Ik hoop erachter te komen of hier een verschil tussen zit en op welke manier bijvoorbeeld de ouders van kinderen meer bewust gemaakt kunnen worden over het belang van gevarieerde en gezonde maaltijden en belangrijkst: hoe ze dit kunnen bewerkstelligen.

Genoeg te doen dus. Vorige week donderdag mocht ik een crèche teachers-meeting bijwonen, wat erg interessant was maar ook inspannend. Het werd namelijk gewoon in het isiZulu gehouden, dus ik volgde het niet altijd even goed. Maar ik heb wel al een inventariserende vragenlijst over het voedsel op de crèche af kunnen nemen, dus dat was een leuk, klein beginnetje. Vrijdag mocht ik mee met Amose naar een supportgroep, waar patiënten met allerlei verschillende ziekten, bij elkaar komen om met elkaar te kunnen praten. Er worden 6 sessies gehouden, waarin over van alles gesproken wordt. Het belangrijkste is dat dit niet alleen gericht is op HIV/AIDS, maar dat iedereen hier terecht kan. Het achterliggende idee is dat dit het stigma op HIV/AIDS moet verminderen: niet alleen de HIV/AIDS besmette mensen gaan er heen, maar ook patiënten met andere ziektes of moeilijkheden, en zo blijft het gesprek binnen de hele ‘community’ gaande. Een deel van de supportgroep had vorige week de hele week een training gehad in Organic Food Garden. Op deze laatste dag kregen ze wat tuingereedschap uitgereikt en een oorkonde voor hun deelname. Ik mocht ze allemaal met oorkonde en al op de foto zetten :).

Nog wat minder stage-gerelateerde weetjes: inmiddels vind ik het best lekker, alleen een huisje. Het weer is prachtig. Het is elke dag ongeveer 25 graden, met vandaag een uitschieter van 33 graden! Verder heb ik gisteren en vandaag 1,5 dag zonder stroom gezeten; heel de omgeving had er last van. De kerk kon daardoor weer niet door gaan, aangezien de auto achter een hek stond die alleen elektrisch open kan. Dus heb ik een preekje geluisterd en een boek uitgelezen. Daarnaast ben ik afgelopen week al twee keer wezen hardlopen met Sthobile, zij is een social worker van Amangwe Village en woont hier ook op het terrein. En ik heb wat kinderen geholpen met huiswerk maken, ze hebben mijn haar ingevlochten, ik heb mijn eerste tekening van een jongetje gekregen, muziek uitgewisseld én ik heb de piano ontdekt in de Toy Library waar de kinderen vaak hun huiswerk maken ^^.

Tot snel! Lfs